top of page

CHOROBY

Aby rozpoznać czy świnka jest chora lub coś jej dolega możemy tylko wtedy kiedy mamy bliski kontakt ze zwierzęciem. Podstawowoymi objawami które powinniśmy zauważyć to:

-poddwyższona temperatura ciała (większa niż 38C stopni)

-łzawienie oczu lub ich wysuszenie

-brak apetytu

-drażliwość na dźwięki lub światło

-na nosku lub pyszczku nie pojawiły się strupy

-oddech nie jest zwolniony ani przyspieszony

-zaczerwienienie oczu

-rany,zadrapania itp. w okolicach narządów

 

Ogólnie choroby można podzielić na pięć następujących grup:
 1.choroby dziedziczne,
 2.choroby wywołane nieprawidłowym żywieniem i nieodpowiednim
  utrzymaniem (awitaminoza, przeziębienie),
 3.choroby wywołane przez bakterie i wirusy,
 4.choroby pasożytnicze (wywołane przez pasożyty zewnętrzne i
  wewnętrzne),
 5.zewnętrzne uszkodzenia ciała (rany).

 

Co zrobić gdy świnka zachoruje?
   Zwierzątka te są na ogół bardzo odporne i mało podatne na choroby. Gdy jednak mamy wątpliwości co do stanu zdrowia naszej świnki, należy się zgłosić do weterynarza. Jest on jedyną osobą kompetentną do postawienia diagnozy w razie poważniejszych dolegliwości. Jest to powód, dla którego nie wymienię pełnej listy chorób świnek morskich oraz sposobów leczenia, ponieważ wykraczałoby to bowiem poza tematykę tego działu.

 

Awitaminoza
   Chociaż gotowy pokarm kupowany dla gryzoni jest w zasadzie pełnowartościowy, często występują u świnek morskich objawy awitaminozy. Przede wszystkim chodzi tutaj o niedobór witaminy C.

Wówczas może łatwo dojść do wszelkiego rodzaju infekcji. Większość świnek morskich nie przepada za czymkolwiek co miałoby kwaśny smak, w związku z czym zwierzęta nie będą chciały przyjąć pokarmu z dodatkiem sproszkowanej witaminy C lub owoców z dużą jej zawartością. Jeśli świnka stanowi w tym wypadku wyjątek i dobrowolnie je takie owoce, należy to wykorzystać i nie dopuścić do wystąpienia awitaminozy. Obok zwykłego pokarmu roślinnego można dawać natkę pietruszki.

 

Przeziębienia
   Wyjątkowo podatne na przeziębienia są zwierzęta osłabione.
Ale przeziębić się może nawet najzdrowsza świnka, gdy źle wybierzemy miejsce na klatkę. Klatki świnek absolutnie nie mogą być ustawiane w takich miejscach jak piwnica czy zimna podłoga!

 

Choroby wywołane przez wirusy i bakterie
   Rozpoznanie tych chorób jest tak trudne, że aby uratować zwierzątko, konieczna jest wizyta u weterynarza. Najpoważniejszymi chorobami są dżuma i paraliż świnek morskich. Choroby te mają bardzo podobne objawy - skurcze i niedowład tylnych kończyn. Istnieje jeszcze wiele innych chorób wirusowych. Mimo, że nie występują tak często, są równie groźne. Należy zwrócić uwagę na pozornie błahe objawy: wyciek z nosa, kaszel, rozwolnienie, nastroszenie futerka lub zmiany w zachowaniu zwierzęcia, gdyż mogą one wskazywać na infekcję wirusową.

 

Pasożyty zewnętrzne
   Rozróżnia się dwie grupy pasożytów: te które wwiercają się w skórę zwierzęcia (jak świerzbowce) i te, które żerują na jej powierzchni (pchły, wszy). W przypadku hodowli na powietrzu zdarzają się też kleszcze. Zaatakowane przez pasożyty zwierzątko najczęściej reaguje drapaniem się i wstrząsaniem. Konsekwencją drapania może być łysienie i zaczerwienienie skóry, na której z czasem tworzą się strupy.

 

Pasożyty wewnętrzne
   Pasożyty wewnętrzne trudno wykryć i zwalczyć. Najczęściej spotykanymi pasożytami wewnętrznymi występującymi u świnek morskich są: tasiemce, nicienie i motylica wątrobowa. Na zaatakowanie przez pasożyty wskazują takie objawy, jak utrata masy ciała i zmiany w wyglądzie odchodów. U zdrowego zwierzęcia kał powinien być suchy, uformowany, o barwie od zielonej do brązowej (w zależności od spożywanego pokarmu), a w razie karmienia marchwią nawet pomarańczowej.

 

Zewnętrzne uszkodzenia ciała
   Na koniec warto wspomnieć o uszkodzeniach spowodowanych przyczynami zewnętrznymi. Mniejsze ranki na ciele zwierzątka łatwo opatrzyć samemu. Wokół rany należy wyciąć futerko, a następnie zdezynfekować jodyną lub zastosować maść z antybiotykiem. Jeśli rana znajduje się na łapce, trzeba często zmieniać podłoże w klatce, aby odchody nie zanieczyściły rany. Jeśli to możliwe, zakładamy opatrunek, ale świnka morska najczęściej go zrywa. Większe rany powinny zostać opatrzone przez weterynarza.

Chcesz zasięgnąć porady dla zdrowia swojego zwierzaka przed pójściem do weterynarza?

 Dowiedzieć się jakie leki i kuracje podawać?

Napisz do nas na e-mail...

 

FILMIK-> pierwsza pomoc śwince morskiej która cierpi na zapalenie spojówek...

ROZMNAŻANIE

 

Świnki morskie należą do rodziny ssaków, a zatem rozmnażają się w sposób, który doskonale znamy: pierwszym, oczywistym i niezbędnym warunkiem jest skrzyżowanie świnek przeciwnych płci; drugim z kolei jest poprawny przebieg cyklu menstruacyjnego u samicy. Ruja występuje co 10-21 dni, lecz najczęściej pojawia się co 14-15 dni.

 

 

CIĄŻA

Ciąża u świnki trwa 8-10 tygodni. Bardzo widoczna jest jednak dopiero po około pięciu tygodniach. Ciąża może być niebezpieczna u świnki, która ma ponad rok i wcześniej nie rodziła. Wtedy kości miednicy mogą się dostatecznie nie rozszerzyć, bo w tym wieku będą już mocniej zrośnięte (jeżeli świnka wcześniej nie rodziła). W tym przypadku należy udać się do weterynarza. Tylko lekarz może pomóc.

 

Jeżeli mamy wątpliwości, czy mamy do czynienia z ciążą, czy może nasza świnka się po prostu roztyła, można w pierwszej kolejności pomóc sobie dotykiem. Jeżeli nasza świnka ma na brzuszku za dużo sadełka, będzie w tym miejscu bardzo mięciutka. Rozrost brzuszka spowodowany ciążą powoduje, że jest on bardzo nabity i napięty – można mieć wrażenie, że ściska się nadmuchany balonik. Ponadto w czasie ciąży nie tylko brzuszek rośnie, ale rozrastają się również boki świnki. W ostatnich trzech tygodniach można wyczuć ruchy młodych, a nawet je usłyszeć. Oczywiście najlepiej udać się do weterynarza i zrobić USG (koszt około 50zł).

 

Od trzech do czterech tygodni poprzedzających rozwiązanie, przyszła mama powinna być odseparowana od innych świnek. Nie dotyczy to jednak człowieka, do którego zwierzątko jest przywiązane. W ostatnich tygodniach wyjmowanie świnki z klatki należy ograniczyć do minimum, aby nie zaszkodzić młodym. Można ją głaskać. W czasie ciąży świnkę należy karmić normalnie, aczkolwiek w większych ilościach (można ją nawet trochę przekarmiać). Świnka sama będzie się domagała większej ilości pokarmu.

 

PORÓD

Od trzech do czterech tygodni poprzedzających rozwiązanie, przyszła mama powinna być odseparowana od innych świnek. Nie dotyczy to jednak człowieka, do którego zwierzątko jest przywiązane. W ostatnich tygodniach wyjmowanie świnki z klatki należy ograniczyć do minimum, aby nie zaszkodzić młodym. Można ją głaskać. W czasie ciąży świnkę należy karmić normalnie, aczkolwiek w większych ilościach (można ją nawet trochę przekarmiać). Świnka sama będzie się domagała większej ilości pokarmu.

 

Poród przebiega bardzo szybko (zazwyczaj kilka minut), przeważnie w nocy. Świnka w żaden sposób nie zasygnalizuje nam, że rozwiązanie jest blisko. Nie ma też zbyt dużego bałaganu po wszystkim, świnka jak każdy gryzoń zjada łożysko.
Po urodzeniu młode świnki powinny przebywać wyłącznie z matką. Nie powinno się brać ich na ręce do drugiego tygodnia życia. Matka może je odrzucić, jeżeli poczuje obcy zapach.
Świnka morska opiekuje się swoimi dziećmi, karmi je i liże. Jednak nie jest zbyt zaborcza i nie przejmuje się zbytnio, gdy któregoś na chwilę zabraknie. Zapach jej właściciela na młodych też jej aż tak nie przeszkadza.


 

 

FILMIK -> Poród świnki morskiej

bottom of page